Ja de kinderen gaan mee
oktober 24, 2016 AUTHOR: admin CATEGORIES: USA Tags: , ,

Dag 19 – Page – Monument Valley

We worden wakken met een aangenaam zonnetje op de Wahweap Campground aan Lake Powell. Gust dut lekker verder.

Wenti probeert de rest van de camping te snel af te zijn en gaat snel 4 wasmachines gaan inpalmen. Nu snel , 7minuten wandelen tot aan het hoofdgebouw, en terug, en nog eens terug voor de droogkasten, en nog eens…. 30minuten gesport.

Rond half negen komt Gust zijn hoofdje ook piepen vanuit zijn bedje. En als we iets geleerd hebben: een uitgeslapen Gustje is een aangenaam Gustje. Super vrolijk! (dat geldt trouwens ook voor Bent)

We onbijten nog rustig aan onze camping en tegen de middag vertrekken we richting de tweede grote trekpleister van Page: Horseshoe Bend. Je ziet de parking van ver liggen … auto’s, RV’s, tourbussen … Over de heuvel zie je mensen als mieren heen en weer lopen. Een tochtje van anderhalve mijl over een zandpad. Je wandelt eigenlijk over een plateau en ineens bots je dan op die bijna loodrechte canyon wand.

Aan de rand van de canyon zijn eens geen aflsuitingen voorzien. Veel plezanter maar wel opletten geblazen met die 2 patatjes. In de dieperik maakt de rivier een mooie U-bocht. We blijven er toch een dik half uur rondhangen.


Voor we verder rijden richting Monument Valley keren we eerst terug naar Page om te gaan lunchen in Fiesta Mexicana… een mexicaan op aanraden van Marijn. En wat een kuipen margharita!

De rit van Page tot net voor Monument Valley is echt monumentaal saai! Monument Valley zelf rijden we binnen met zonsondergang en we hadden het bijna niet beter kunnen timen. Indrukwekkend mooi hoe de rotsen rood warm kleuren terwijl de zon verdwijnt.

Maar dan is het dus donker… we proberen nog naar het visitor center te gaan maar dat is al lang dicht. Een Rv park van het viewpoint motel (en dat heeft zijn naam niet gestolen) is ons veel te duur. Op de parking ontmoeten we 2 andere RV’s die zowat in hetzelfde schuitje dan wij zitten. Enkele miles terug hadden we een tentendorpje gezien en die zouden Rv’s toelaten voor 20$. In colomme rijden we naar ginder.

We zijn nog niet lang op de campground als er op de deur geklopt wordt , een potige Indiaan “Hi, I’m the Fee collector” … lol. We betalen de man en enkele minuten later wordt er weer op de deur geklopt. Diezelfde indiaan die ons een organized tour probeert te verkopen voor de dag nadien. We zijn nog maar net aangekomen, we weten eigenlijk niet goed wat er in de buurt te doen is, hij legt ons uit dat we met onze camper geen uitstap gaan kunnen maken omdat alles unpaved is (RoadBear policy …. driving off-road is prohibited). We zijn eigenlijk wat ambetant omdat hij blijft aandringen. Hij blijft wat afdingenen en biedt ons een private sunrise tour aan en de kids mogen gratis mee. We happen uiteindelijk toe toe en betalen een voorschot.

Als hij weg is kijken we een beetje verdwaasd naar elkaar en beseffen eigenlijk dat dit wel eens een well-played scam zou kunnen zijn, we hebben niet eens een betalingsbewijsje. Binnen enkele uren gaan we het weten want het zal vroeg opstaan zijn.

Maar eerst nog even genieten van de grootste sterrenhemel die we ooit zagen, inclusief de melkweg!

oktober 20, 2016 AUTHOR: admin CATEGORIES: Bent, USA Tags: , , , ,

Dag 17 – Grand Canyon (North Rim) – Page

We sliepen op ongeveer 2500m hoogte. Een ijskoude nacht was het! De jongens hadden er precies weinig last van in hun dikke pyjamas en onder hun donskes. We zijn vroeg wakker, rondom zijn er nog een paar enkelingen gestrand in hun auto’s. We spelen van barmhartige samaritaan en bieden een potje warme koffie aan. Het voordeel van onze RoadBear RV is dat we de chauffage kunnen aansteken wanneer we willen (gas) en de generator (elektriciteit) in noodgevallen (een pot warme koffie) zoals deze. Akkoord, met een gasbrander kan je ook water warmen om koffie op te gieten maar geef ons dan toch maar een tikje luxe on wheels.

De North Rim ligt nu eens niet op de typisch uitgestipelde routes. Vanaf de ingang van het park is het al snel een uurtje rijden naar de viewpoints. De rit is eigenlijk totaal anders dan wat we er op voorhand van verwacht hadden, geen kaal plateau maar een mooie bochtige weg tussen het het Kaibab Forest (door ons omgedoopt naar het kebab bos, hmm nen pitta zou smaken).

TIP: Als je in de Grand Canyon de drukte wat wil vermijden check dan zeker het boek Grand Canyon van James Kaiser. Naast wat info over de geschiedenis, fauna & flora staat het vol met kampeer & wandeltips. Allemaal iets avontuurlijker dan de typische Capitool gidsen.

Ook al zat de enige camping die nog open was dan wel vol, vandaag valt het op dat de North Rim van de canyon inderdaad rustig is. Op elke viewpoint is er parkeerplaats met hopen. We rijden eerst tot Point Imperial en daarna rijden we verder naar Cape Royal (45min rijden vanaan het visitor centre). Het einde van het plateau en de plek heeft z’n naam niet gestolen. Wauw, wat een zicht! 11km (elf!) lager zien we de Coloradorivier stromen.



Het is nog maar middag en we besluiten dat we vandaag nog naar Page rijden (270km). Eerst gaat het door een stuk erbarmelijk slechte weg maar dan plots duiken vanuit het niets de Vermilion Cliffs op. Het laatste anderhalf uur van de rit richting Page is echt SUPER mooi. (route => 89A) Aan de Navajo Bridge houden we even halt om er te voet over te lopen. 140 meter onder ons stroomt de Colorado. DE rivier die hier heel het landschap heeft getekend. We zijn de ranger in Zion eeuwig dankbaar voor de omweg langs de North Rim en bijgevolg ook deze route!



Als we in Page aankomen hebben we honger, we houden halt aan Ken’s Old West Steak House. Echt iets uit de cowboy films, met live country music. We maken gebruik van de wifi om op te zoeken waar er RV parks zijn en die blijken alweer allemaal vol te staan … Oeps! Bij het binnenrijden van Page hadden we wel een Walmart (supermarkt) gezien, bij Walmart is het beleid dat campeerders ook deel uitmaken van hun clienteel en normaal gezien laten ze toe dat je daar mag overnachten. Niet erg idylisch but it will do.

TIP: Op de site van Walmart kan je een lijst downloaden van welke winkels waar je niet mag overnachten.

Bij het buitengaan van het restaurant komt de eigenaar ons nog begroeten, en dat is voor ons het sein om de kinderen in de strijd te gooien en ervoor te zorgen dat we gewoon op zijn parking te nacht mogen doorbrengen …. old Ken plooit snel en wij moeten niet meer naar Walmart… WIN!

Archief

Recente reacties

LAYOUT